Tetenal Ultrafin Liquid

Film	EI	Rozcień czenie	Mieszanie	Temp [°C]	Czas [min:sek]	Źródło
Ilford Pan 100	100	1+10	ręczne, 4/10/1	20C	7	Ilford
Ilford Pan 100	100	1+20	ręczne, 4/10/1	20C	11	Ilford
Ilford Pan 400	400	1+10	ręczne, 4/10/1	20C	7	Ilford
Ilford Pan 400	400	1+20	ręczne, 4/10/1	20C	16	Ilford
Ilford Pan 400	400	1+20	ciągłe (procesor JOBO CPA2)	20C	13	własne
Ilford Pan F Plus	50	1+10	ręczne, 1m	20C	3 (B=0,55) 4:30 (B=0,70)	Tetenal
Ilford Pan F Plus	50	1+20	ręczne, 3s	20C	3:30 (B=0,70)	Tetenal
Ilford Pan F Plus	50	1+20	ręczne, 1m	20C	5:30 (B=0,55) 9 (B=0,70)	Tetenal
Ilford Pan F Plus	50	1+30	ręczne, 3s	20C	3:30 (B=0,55) 5 (B=0,70)	Tetenal
Ilford Pan F Plus	50	1+30	ręczne, 1m	20C	9 (B=0,55) 15 (B=0,70)	Tetenal
Ilford FP4 Plus	125	1+10	ręczne, 3s	20C	5 (B=0,55) 16 (B=0,70)	Tetenal
Ilford FP4 Plus	125	1+10	ręczne, 1m	20C	8 (B=0,55) 19 (B=0,70)	Tetenal
Ilford FP4 Plus	125	1+20	ręczne, 3s	20C	8 (B=0,55) 18 (B=0,70)	Tetenal
Ilford HP5 Plus	400	1+10	ręczne, 3s	20C	4:30 (B=0,55) 12 (B=0,70)	Tetenal
Ilford HP5 Plus	400	1+20	ręczne, 3s	20C	8 (B=0,55)	Tetenal
Ilford HP5 Plus	320	1+20	2-20-2	20C	8 (miękko)	własne
Ilford Delta 100	100	1+10	ręczne, 4/10/1	20C	6	Ilford
Ilford Delta 100	100	1+20	ręczne, 4/10/1	20C	9:30	Ilford
Ilford Delta 100	100	1+20	ręczne, 3s	20C	4:30 (B=0,55) 9 (B=0,70)	Tetenal
Ilford Delta 100	100	1+20	ręczne, 1m	20C	10 (B=0,55)	Tetenal
Ilford Delta 400	400	1+10	ręczne, 3s	20C	6 (B=0,55) 10 (B=0,70)	Tetenal
Ilford Delta 400	400	1+10	ręczne, 1m	20C	11 (B=0,55)	Tetenal
Ilford Delta 400	400	1+20	ręczne, 3s	20C	11 (B=0,55)	Tetenal
Ilford Delta 400	320	1+20	2-20-2	20C	11 (miękko)	własne
Ilford Delta 3200	3200	1+10	ręczne, 3s	20C	9 (B=0,55) 16 (B=0,70)	Tetenal
Ilford SFX 200	200	1+20	ręczne, 3s	20C	11 (B=0,55)	Tetenal
Ilford SFX 200	200	1+20	ręczne, 1m	20C	15 (B=0,55)	Tetenal
Fuji Neopan Acros	50	1+30	ciągłe (procesor JOBO CPA2)	20C	8 (dla N-3)	własne

 

Tetenal Ultrafin Plus

Film	EI	Rozcień czenie	Mieszanie	Temp [°C]	Czas [min:sek]	Źródło
Ilford Pan 100	100	1+4	ręczne, 4/10/1	20C	6	Ilford
Ilford Pan 400	–	–	–	–	np	–
Ilford Pan F Plus	50	1+4	ręczne, 3s	20C	3 (B=0,55) 5 (B=0,70)	Tetenal
Ilford Pan F Plus	50	1+4	ręczne, 1m	20C	5 (B=0,55) 9 (B=0,70)	Tetenal
Ilford Pan F Plus	50	1+6	ręczne, 3s	20C	4 (B=0,55) 6 (B=0,70)	Tetenal
Ilford Pan F Plus	50	1+6	ręczne, 1m	20C	6 (B=0,55) 11 (B=0,70)	Tetenal
Ilford Pan F Plus	50	1+6	ciągłe (procesor JOBO CPA2)	20C	5	własne
Ilford FP4 Plus	125	1+4	ręczne, 3s	20C	4:30 (B=0,55) 9 (B=0,70)	Tetenal
Ilford FP4 Plus	125	1+4	ręczne, 1m	20C	7 (B=0,55) 12 (B=0,70)	Tetenal
Ilford FP4 Plus	125	1+6	ręczne, 3s	20C	6 (B=0,55) 11 (B=0,70)	Tetenal
Ilford FP4 Plus	125	1+6	ręczne, 1m	20C	9 (B=0,55)	Tetenal
Ilford FP4 Plus	125	1+6	ciągłe (procesor JOBO CPA2)	20C	9	własne
Ilford Delta 100	100	1+4	ręczne, 4/10/1	20C	5	Ilford
Ilford Delta 400	320	1+4	ręczne, 1-15-1	20C	6:30	własne
Kodak Academy	200	1+4	ciągłe (procesor JOBO CPA2)	20C	6	własne
Fuji Neopan Acros	50	1+4	1-15-1	20C	5:30	własne

 

Mieszanie:	Opis
4/10/1	4 obroty koreksu w ciągu pierwszych 10s każdej minuty
3s	sposób podawany przez Tetenal: odwrócić koreks do góry dnem i z powrotem, odczekać 3s, znów odwrócić koreks do góry dnem i z powrotem, odczekać 3s i tak dalej a do końca czasu wywoływania.
1m	sposób podawany przez Tetenal: przez pierwsze 10s wywoływania odwracać koreks do góry dnem i z powrotem. Następnie odwracać koreks do góry dnem i z powrotem 1 raz na początku każdej kolejnej minuty.
2-20-2	mieszanie ciągłe przez pierwsze 2 minuty, następnie mieszanie ciągłe przez 20s co dwie minuty.
1-10-1	mieszanie ciągłe przez pierwszą 1 minutę, następnie mieszanie ciągłe przez 10s na początku każdej minuty.
1-15-1	mieszanie ciągłe przez pierwszą 1 minutę, następnie mieszanie ciągłe przez 15s na początku każdej minuty.

 

EI:	oznacza czułość dla której jest prowadzony proces wywołania
np:	dana kombinacja film/wywoywacz nie jest polecana
Źródło:	większość danych pochodzi z materiałów producenta filmu lub wywoływacza. Niektóre dane to wynik własnych prób (oznaczone jako „własne”).

Co to jest tajemnicze B?

W zależności od tego, kto i kiedy mierzył i publikował, może to być gamma, czyli nachylenie odcinka prostoliniowego krzywej charakterystycznej filmu, może to być średni gradient (Ilford) lub Contrast Index (Kodak). Gamma jest mało użytecznym wyznacznikiem i obecnie się go nie stosuje, ponieważ w przypadku wielu filmów prostoliniowy odcinek charakterystyki jest albo bardzo krótki, albo wręcz trudno powiedzieć, gdzie on jest. Ponadto chyba w żadnym filmie odcinek prostoliniowy nie sięga cieni w zakresie stref 1 – 2, w niektórych nawet 3, a przecież są to ważne strefy i nie można ich pomijać. Dlatego obecnie stosuje się albo średni gradient albo CI.

Średni gradient Ilford wyznacza w ten sposób, że najpierw określa na charakterystyce punkt, dla którego gęstość negatywu jest o 0,1 większa od gęstości podłoże + zadymienie (nie B+F razy 1.1, tylko B+F+0,1 w jednostkach względnych). Ten punkt służy następnie jako środek okręgu o promieniu równym 1.5 na skali gęstości. Przecięcie tego okręgu z charakterystyką daje drugi punkt. Linia prosta przechodząca przez oba punkty (a w zasadzie jej nachylenie) określa średni gradient.

W przypadku CI procedura jest inna i opiera się na wykorzystaniu narzędzia do analizy charakterystyki, ale można z dosyć dobrym przybliżeniem wyznaczyć CI stosując procedurę Ilforda, tylko rysując okrąg nie o promieniu 1,5 tylko 2,0.

Ale żadna z powyższych procedur i tak nie ma znaczenia, ponieważ dane producenta zakładają pewne konkretne warunki, chemię, proces obróbki i dziesiątki innych czynników, które w przypadku ciemni fotoamatora wyglądają inaczej. Dlatego właśnie najczęściej czas wywoływania wzięty z tabelki producenta czy to filmu, czy wywoływacza, daje złe efekty i powinien być traktowany tylko i wyłącznie jako punkt wyjścia do własnych testów oraz procesu kalibracji. A w kalibracji tak czy siak strefa 0 ma być całkowicie czarna na papierze, strefa I ma być pierwszą strefą nieco jaśniejszą od pełnej czerni, strefa II ma zacząć pokazywać fakturę, strefa VIII ma jeszcze pokazywać resztki faktury, strefa IX ma być tylko trochę ciemniejsza od pełnej bieli, a X ma być tak biała, jak tylko papier pozwoli. I wtedy wszystko jest proste i oczywiste.