Jedną z cech Panasonic S1 / S1R, które najbardziej lubię, jest możliwość niemal dowolnej konfiguracji i zapisania wielu konfiguracji w pamięci. Na górze obudowy aparatu znajduje się pokrętło, umożliwiające wybór programu, ale także pozwalające na wybór własnej konfiguracji, zapisanej w pamięci.

Na pokrętle znajdują się pozycje C1, C2 i C3, co sugerowałoby możliwość zapisania trzech konfiguracji, ale pozycja C3 pozwala wybrać – w menu – jedną z nawet dziesięciu różnych konfiguracji, co w połączeniu z dwiema konfiguracjami, dostępnymi pod pozycjami C1 i C2, daje w sumie aż 12 konfiguracji do wyboru. Jakby tego było mało, aparat pozwala zapisać na karcie pamięci kompletną konfigurację. To oznacza, że zapisujemy również ustawienia dla opcji C1, C2 i C3-1 do C3-10, a na każdej karcie możemy zapisać do 10 plików z konfiguracją aparatu. 10 plików, a w każdym 12 konfiguracji – w sumie na każdej karcie pamięci można w ten sposób zapisać nawet 120 różnych konfiguracji aparatu.
Jeżeli nie potrzebujemy zbyt wiele różnych konfiguracji, to liczbę banków pamięci, dostępnych pod pozycją C3 można ograniczyć. Domyślnie Pozycja C3 udostępnia 3 banki pamięci, ale można ustawić dowolną liczbę z zakresu od 1 (wtedy mamy po prostu pozycje C1, C2 i C3) aż do 10 (wtedy mamy do dyspozycji C1, C2 oraz C3-1 do C3-10).

Oczywiście przy takiej mnogości konfiguracji, natychmiast pojawia się pytanie, jak zapamiętać, co jest skonfigurowane pod którą opcją. Ale tu z pomocą przychodzi możliwość zmiany nazwy poszczególnych opcji C1, C2 i C3-1 do C3-10. Nazwa każdej pozycji może zawierać do 22 znaków (znak zapisywany w dwóch bajtach jest traktowany jako dwa znaki), czyli nazwy mogą już całkiem dokładnie opisywać konfigurację.



Fajną sprawą jest też to, że mamy wpływ na to, jak ustawienia własne zachowują się w różnych sytuacjach. Dla przykładu: kiedy korzystamy z konfiguracji zapisanej w banku pamięci, to nadal możemy na bieżąco zmieniać poszczególne ustawienia. Te zmiany nie są zapisywane w banku pamięci i możemy zadecydować, kiedy ustawienia zapisane w banku pamięci zostaną ponownie zastosowane, aby usunąć wprowadzone na bieżąco zmiany. Mamy do wyboru: kiedy zmienimy tryb pracy aparatu, kiedy aparat przejdzie w tryb Sleep i z niego powróci albo też kiedy wyłączymy i ponownie włączymy aparat.

Możemy również zadecydować, jakie parametry ekspozycji zostaną zapisane w banku pamięci: zestaw „przysłona / czas migawki / czułość ISO” i osobno balans bieli.

Zapisanie własnej konfiguracji jest trywialnie proste: ustawiamy pokrętłem taki tryb pracy aparatu, z jakiego chcemy korzystać we właśnie tworzonej konfiguracji (czyli P, A, S, M lub tryb kreatywny video, ale nie iA), a następnie ustawiamy wszystkie parametry tak, jak chcemy. Po ustawieniu wszystkich parametrów wchodzimy do menu i wybieramy opcję „Save to Custom Mode”.

Jakie parametry zostaną zapisane w konfiguracji? Ogólnie można powiedzieć, że poza akcjami (np. formatuj kartę) oraz globalnymi ustawieniami kamery (np. sposób korzystania ze slotów pamięci), zapisywane są wszystkie ustawienia, których konfiguracja w konkretnym trybie pracy aparatu ma sens: z ogólnej liczby 294 pozycji menu w S1 zapisuje się 215.
Jest jeszcze jedna funkcja, związana z własnymi konfiguracjami, również użyteczna w niektórych sytuacjach: po ustawieniu pożądanego trybu pracy aparatu pokrętłem, możemy do wybranego trybu pracy załadować ustawienia z banku pamięci. Tu trzeba tylko pamiętać o tym, że do trybów P, A, S, M nie można załadować konfiguracji, zbudowanej na bazie trybu kreatywnego video, a do trybu kreatywnego video nie można załadować ustawień z konfiguracji zbudowanej na bazie jednego z trybów P, A, S, M.

Jak do tej pory, Panasonic S1 / S1R daje mi największe i najbardziej przyjazne możliwości konfiguracji aparatu spośród wszystkich, jakich do tej pory używałem.